Als ik thuis de kriebels krijg, kan ik buiten lekker ontspannen. Ik loop naar de koeien of een flink stuk door het bos. Er is een mooie Hollandse lucht met wolken en de koeien komen nieuwgierig op me af.
Al onze koeien komen graag in beeld. Graag zo dicht mogelijk bij de camera.
Je zou denken dat ze bang zijn dat ze niet goed in beeld komen, zo dicht komen de dames bij me.
Soms zijn ze een beetje door het dolle heen. Maar altijd levert het leuke plaatjes op.
 |
| Onze grootste liefhebber. Weer perfect in de lens kijkend. |
Enthousiast lopen de dames al richting de stal, maar dat is helemaal nog niet de bedoeling. Ik schiet daarom tussen de varens en wordt nagekeken door Tellingen Leonora. Even later trekt zij ook een sprintje richting het hek.
Ik vervolg mijn weg door de varens en langs sloten. Heerlijk vlak bij ons huis en ik ben er toch even helemaal uit.
Een boom met een holletje, maar er is geen nest of bewoner te zien.
Een stronk met paddestoel en een struik met knopjes. Alles heeft zo zijn charme.
Na een uur kom ik thuis, maar daar beginnen de kriebels opnieuw. Deze keer zijn het teken. Op zeker 8 plekken hadden ze me te pakken. Oh, wat een jeuk heb ik daar nu van.....ggrrrrr
Geen opmerkingen:
Een reactie posten