Vrij

We hebben zo'n heerlijk weekend gehad! Het komt bijna niet voor, dat we echt vrij zijn. Onze kinderen waren uit logeren en ook onze boerderij was in goede handen. Met een aantal mensen zijn we naar de musical Mary Poppins geweest. Een eenvoudig verhaal, maar de uitvoering ervan was indrukwekkend. Het was heel mooi om te zien hoe de decors gewisseld werden. Alles liep zo goed in elkaar over. Het geluid was wat mij betreft veel te hard, maar dat schijnt tegenwoordig zo te horen. (Ook de bios is voor mij geen doen).  

We bleven overnachten en dat is pas luxe! Lekker niets doen en 's morgens gewoon aan het ontbijt aanschuiven. Daarna maakten we een lange wandeling over het strand en eindigden natuurlijk op de pier voor koffie met appeltaart.

Veel honden, maar ook paarden op het strand 

Toen we 's middags thuis waren, zijn we uit eten geweest. We hadden nog steeds een cadeaubon voor Tapas eten. Als je het nog niet kent, moet je Tapas zeker eens proberen.
Na zo'n weekend kunnen we er weer even tegen. De HHH-show is binnenkort en er moet nog veel gedaan worden!

Snufferd

Een tijd geleden werden HHH leden en Young Breeders gevraagd mee te doen aan een fotowedstrijd. HHH sponsor Pfizer Animal Health zocht foto's van gezonde koeien voor de kalender van 2011.
Nu heb ik aardig wat foto's van onze koeien, dus zochten we er samen een paar uit en stuurden deze op. Ook foto's van professionele fotografen mochten ingestuurd worden. Tja, en wat stelt mijn kiekje nog voor vergeleken bij het werk van bijvoorbeeld Els Korsten.... De verrassing was danook groot, toen Pfizer ons mailde dat één van mijn foto's op de kalender geplaatst zou worden!
Vorige week werd de kalender aan ons aangeboden en daarbij ontvingen we ook nog een prachtige klok met koeienkop. De klok en de kalender hangen  op ons kantoor en 'de snufferd' van Tellingen Rafaela is groot in beeld. Elke maand een mooie koe met daarbij een toelichting geschreven door Alice Booij. Het is een prachtige kalender geworden waar je naar blijft kijken. Van koeien krijg ik nooit genoeg!



Tellingen Rafaela (Duplex x Stormatic)

 

Harm



06-06-1997  -  20-11-2010

 Over onze kat Harm kan ik wel een boek schrijven. Over hoe hij aan zijn naam kwam, wat we allemaal samen deden. Op onze trouwfoto's is hij samen met zijn broertje Peter te zien. Twee kleine rode harige bolletjes. Harm was er toen al bij. Tijdens mijn zwangerschappen lag hij boven op mijn dikke buik te spinnen. Overal nam ik hem op mijn arm mee naar toe. De krant ophalen, deden we bijvoorbeeld altijd samen.
Harm was oud en het was duidelijk dat ook hij aan het einde was. Vrijdag at hij geen brokjes en geen vlees. Ook weigerde hij zelf de warme melk die ik hem gaf....hij liep ervoor weg!  Een stervende kat kruipt altijd weg. Ik was bang dat we hem niet meer zouden vinden.

Samen in het gras liggen

Zaterdagochtend lag hij in het tanklokaal. Een laatste blik toen we het licht aandeden en toen blies hij zijn laatste adem uit. We zijn verdrietig, maar wel heel blij dat Harm thuis kwam om te sterven. Dag 'mien mooie rooie'.

Dansen

Een aantal jaren geleden meldden wij ons aan bij De Dansschool. Vol bewondering keken we naar de paren die 'het goud al binnen' hadden. Een avondje dansles is hard werken en we hadden een lange weg te gaan. 'We gaan voor goud'  Dat goud hebben we allang binnen, maar we lessen nog steeds. Voor ons betekent dansles, even samen zijn zonder koeien en kinderen. Gewoon even als vanouds samen genieten.
Dat er nog veel meer te leren is, hebben we vorige week kunnen zien. Onze dansleraar, Harm Jan, nodigde ons uit om naar Assen te komen voor Dance International 2010. Daar hebben we onze ogen uitgekeken. De kleding, make-up en kapsel alles perfect voor elkaar en dan de vloer op... Wat een snelheid! Kleintjes tot 9 jaar, tot 14 jaar en zelfs 65+ paren dansten met volle overtuiging. Ware acrobatiek bij het onderdeel exhibition. En als slagroom op het toetje, wonnen onze eigen danslerares Lena en haar partner Marcus de 1e prijs. Geweldig! We hebben enorm genoten!

Nederlands kampioen Exhibition, Martin en Marielle

Lena en Marcus

Wodan

Altijd vlak bij je. Zie je hond, dan weet je waar de kinderen zijn.
Achter de deur lag hij op je te wachten. Hij bleef liggen tot hij je zag, want horen kon hij niet meer. Altijd blij om iemand te zien, zeker als hij beloond werd met een dropje.
Ik neem een ruime stap naar buiten, om niet over hem te struikelen. Ik zie hem niet en op de deel kijk ik opzij. Zijn hok is leeg..
Onze Wodan is niet meer. Meer dan 12 jaar ons trouwe maatje. Onze kinderen weten niet anders, dan dat hij er was. Wodan was ziek en sterk vermagerd. Dinsdag moesten we hem laten inslapen.
Het erf is leeg. Went het wel?
Dag lieve Wodan.

14-02-1998  -  09-11-2010

Daar gaan we weer

De oogst is binnen, groenbemester zit erin en er ligt nog een akker klaar om ingezaaid te worden met gras. Alles geregeld, nu is er eindelijk meer tijd voor het vee.
Er is staat weer een show voor deur. Dat betekent dat we ons weer intensief bezig gaan houden met de verzorging van de keuringskoeien. Afgelopen zomer hebben we deelgenomen aan de NRM te Utrecht. Hierover hebben we een weblog bijgehouden op www.veeteelt.nl/nrm-weblog Nu snappen jullie meteen dat deze weblog daar dus een staartje van is.

Voor de show in Zwolle, hebben we 3 koeien aangemeld. Gisteren hebben we deze dieren apart achter in de stal gezet. Zij krijgen een speciaal voermengsel en daarnaast mogen ze onbeperkt hooi eten. Dit voedingschema hebben we dit zomer ook gebruikt en we zijn zeer tevreden over de resultaten.
Voor ons is het weer een hele aanpassing. 's Avonds laat opblijven en 's morgens extra vroeg op om exact op tijd te voeren. Gelukkig hebben we de taken verdeeld, zodat we in principe voldoende rust krijgen. In principe, want ik heb er een hard hoofd in....